Blogspot - iovilaio.blogspot.com - ΤΙΝΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΒΙΟΥ ΕΞΩ (Μυοσωτίδες Χρυσόμαλλες σε μερομήνια Ποίησης-ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ κ ART ά SOS)
General Information:
Latest News:
Κι ούτε καν σήμερα που αγγίξατε τις ανοιχτές πληγές του δεν καταλάβατε πόση βροχή και πόση δίψα κρύβει ένα ποίημα 23 Aug 2013 | 09:52 am
Οι λέξεις. Πάντα ξεφεύγουν. Γιατί η πράξη δεν υπήρξε ποτέ. Γιατί η πράξη είναι η διαφορά. Βροχή εσωτερική που ξεθωριάζει τα χρώματα… Να. Τώρα στάζω τις πράξεις μου στο λαιμό σου μα αυτές γυρίζουν και ...
Παυλίνα Παμπούδη, Φλέγομαι στην κόλαση που άναψες χορεύοντας 4 Aug 2013 | 09:32 pm
Συναναστρεφόμασταν αδιαφορώντας με πάθος για τις υστερίες μιας λογίας άνοιξης, για τα πορτοκαλιά θηρία στο βύθος των ερώτων μας. Πάντως, προσέχαμε τη μουσική που αραβουργούσε ανάμεσα σε δυο σφυγμούς κ...
Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Ο Παράδεισος κερδίζεται με το σώμα κι είναι κι αυτός θνητός 28 Jul 2013 | 07:22 pm
Απεγνωσμένα κινούμαι έξω από το υποκείμενο προς το αντικείμενο που είναι αιώνιο και λάμπει με τον αφαλό του στη μέση σαν τεράστια λάμπα. Όχι πως δεν φοβάμαι αλλά αν η νύχτα είναι καλοπροαίρετη ανοίγο...
Ανδρέας Αγγελάκης, Κάθε κορμί έχει τη δική του κόλαση, τη δική του μεταφυσική… 23 Jul 2013 | 05:07 am
Γρήγορα να ’βγω έξω, γρήγορα, η κάμαρη με πνίγει, γεννάει μέδουσες που τρων τα κύτταρά μου, βδέλλες ρουφούν το αίμα μου, θέλω να φωνάξω, βάζω το χέρι μου στο στόμα, τρέμω, η ώρα πήγε έντεκα, καλύτερα ...
Λουκίδου Ευτυχία-Αλεξάνδρα, Μα η απειλή είναι τώρα εδώ, ένας απλός αβάσιμος χρησμός την ώρα που τελειώνουν τα προσχήματα 12 Jul 2013 | 08:47 am
Μάλλον θα έχασα το δρόμο, μονολογούσε ανήσυχη μια Συγκίνηση από το Διφορούμενο Λευκό που εντέλει ήταν Άλλοθι από Άγνωστη Συχνότητα, και πώς να ψάχνω μόνη μου τη σκάλα που βγάζει κατευθείαν στις γιορτέ...
Λουκίδου Ευτυχία-Αλεξάνδρα, Κι η ύπαρξη μια καταδίκη είναι μια διαρκής αναβολή 5 Jul 2013 | 08:11 am
Θα φεύγαμε, αλλά μείναμε κάποια συνωμοσία, ξέρετε μας παίδευε από παλιά και μήπως άραγε γνωρίζετε ποιος τάχα να ευθύνεται γι’ αυτές τις βροχερές μονότονες διαδρομές στο πίσω μέρος της ζωής; Τελικά μπ...
ΦΡΑΝΤΣ ΚΑΦΚΑ, Άνοιξε Πύλη άνθρωπε βγες έξω, τον αέρα ανάσανε και τη σιωπή 3 Jul 2013 | 07:01 pm
Υπάρχει ένας ερχομός και μια φυγή, ένας χωρισμός και συχνά καμιά επιστροφή… Στο θολωμένο μυαλό χτύπα ένα ρολόι, άκου το καθώς μπαίνεις στο σπίτι Ο αληθινός δρόμος περνάει πάνω από ένα σκοινί, που δεν...
Ειρηναίος Βρούσγος, Οι λέξεις γέννησαν εμάς κι εμείς είπαμε τις λέξεις 26 Jun 2013 | 02:51 am
Ο νόμος των σωμάτων είναι η έλξη κι η έλξη γεννά το σώμα κι η έλξη βαραίνει την κίνηση του φωτός… Αν είσαι τυφλός, απλά μη φωνάζεις. Άφησε να φωνάζουν αυτοί που βλέπουν! Η ελπίδα πεθαίνει μονάχη της. ...
Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Σαν σε έκσταση, σε βακχικό παραλήρημα, θα πήγαιναν σπίτι της για έρωτα 22 Jun 2013 | 03:32 am
Το εκδρομικό πούλμαν έκανε στάση στην ειδυλλιακή κωμόπολη. Το κασετόφωνο συνέχιζε να παίζει μουσική στη διαπασών καθώς κατέβαιναν οι επιβάτες. Προηγουμένως στη διαδρομή είχε φουντώσει μεγάλο κέφι με τ...
Χρυσόμαλλες γυναικείες ποιητικές φωνές: Εσμεράλδα Γκέκα, Άννα Γρίβα, Βάγια Κάλφα και Νίκη Χαλκιαδάκη 19 Jun 2013 | 05:46 am
Εσμεράλδα Γκέκα, Την ομορφιά μου αντάλλαξα για ένα καρβέλι στίχους, την ψυχή μου πούλησα στην Ποίηση (Pulchritudo Bestiae, εκδόσεις Γαβριηλίδης), Άννα Γρίβα, Φαεινή είναι μονάχα η αγάπη όταν πλανιέται...
